The African way of living, driving and partying...

Hoi allemaal!

Even 2 weken geen verslagje geplaatst op waarbenjij.nu, vooral omdat ik daar weinig tijd voor had, maar ook omdat elke week een verslag schrijven best veel tijd kost en het misschien voor jullie ook een beetje teveel is om telkens weer te lezen!

De Afrikaanse leefstijl begint nu echt bij iedereen een gewoonte te worden. Langzaamaan raken de meeste in ons huis gewend aan het stagelopen elke dag en ook aan alle andere dingen die in het begin zo speciaal waren. Gelukkig blijft Kaapstad je elke dag weer verbazen op allerlei manieren:
- Hoe ze onderhoud aan de wegen doen (vooral leuk voor me pa en Justus), sommige wegen gooien ze gewoon 2 jaar dicht en andere wegen frezen ze enorme gaten in zonder het vervolgens af te zetten. Ook heb ik nog niet echt asfaltmachines gezien maar verwerken ze alles met de hand en hoogstens een wals. En in tegenstelling tot Nederland is van de asfaltploeg hier meestal maar 1 man aan het werk (hoogstens 2) en staat de rest toe te kijken of met een vlag te wapperen naar het verkeer wat langskomt.
- Zo bouwen ze ook huizen; dagelijks zijn er 5 bouwvakkers naast ons huis bezig en er is er altijd maximaal 1 aan het werk, de rest kijkt toe of ligt in het zonnetje te slapen.
- Het standaard Afrikaanse antwoord wanneer je graag direct iets geregeld wil hebben is “I will do it JUST NOW” of “I will do it NOW NOW”. In het begin denk je altijd nou die gaan er meteen achteraan, maar de begrippen JUST NOW en NOW NOW zijn heel ruim (soms wel 1,5 week) ;)
- Als je in de supermarkt iets niet kan vinden en je loopt naar iemand toe met kleding aan van de supermarkt en met grote letters “pick and pay” op zijn trui heeft het weinig zin om te vragen, want vaak zeggen ze: “I don’t work here” ;)
Dit kan allemaal heel lastig of negatief klinken maar zodra je eraan gewend raakt en het geaccepteerd heb is het juist heel relaxed. Iedereen neemt zijn tijd voor je en echt alle mensen zijn heel gemoedelijk en aardig.

Inmiddels zijn wij ook al echt aan het integreren want naast onze stages genieten we veel van het inmiddels al heerlijke weertje en zijn we veel aan het surfen/aan het strand liggen en om echt de Afrikaanse surf/leefstijl mee te maken hebben Lotte, Inge en ik onze gammele Chico ingeruild voor een degelijke en superrelaxede Volkswagen Beetle (Kever) uit ’73. Inge was superblij met de babyblauwe kleur en het is echt een heel gaaf bakkie. Ondanks dat hij heel oud is rijd hij heerlijk en zitten er veel luxe dingen op die onze Chico niet had.
- Automatische choke
- Stuurbekrachtiging
- Versnellingen die werken
- Een Radio/CD/MP3 speler
Dus wij rijden nu elke dag met het echte roadtrip en hippie-gevoel naar ons werk. Ik zal snel foto’s plaatsen.

Om toch nog even een spannend avontuurtje toe te voegen aan dit verhaal ons township-avonturen. Zoals jullie, trouwe lezers, inmiddels weten geef ik elke woensdagmiddag training aan het JAG meisjesteam in Bonteheuwel; een van de gangster, en dus gevaarlijke, townships van Kaapstad. Ik heb mezelf er nog nooit onveilig gevoeld, maar het is toch altijd oppassen en beter als je gewoon normaal doet en niet met al je sieraden, telefoon en geld duidelijk zichtbaar over straat gaat wandelen als westerse blanke. Omdat Inge terug is en we de auto weer delen komt zij me nu elke woensdag daar ophalen, maar de eerste keer ging niet echt vanzelf.
Ik had globaal (en eigenlijk achteraf veel te globaal) uitgelegd hoe ze moest rijden tot aan de township maar niet erbij gezegd hoe het vanaf daar verder moest. Eigenlijk ging alles wat fout kon gaan in zo’n situatie ook wel fout want:
- Inge kwam in een dikke file te staan
- Onze auto (toen nog chico) begon aan alle kanten te roken waar het eigenlijk niet moest
- Haar telefoon was bijna leeg
- Ik was gewoon training aan het geven en had me telefoon in me tas
- Ik had bijna geen beltegoed en ook maar R10 in me portomonnee
- Ik kende maar 1 weg uit mijn hoofd en kon haar dus totaal niet uitleggen hoe ze het beste kon rijden of waar ze stond.
Uiteindelijk had Inge het township wel gewoon gevonden, maar toen was het voor ons allebei niet echt een fijne situatie. Voor haar niet omdat ze als blanke jongevrouw in haar eentje door een township aan het rijden was zonder te weten waar ze naartoe moest en haar telefoon bijna leeg was. En voor mij niet omdat ik bijna geen geld had en wel met me telefoon door een township aan het lopen was terwijl ik niet precies wist waar Inge was. Uiteindelijk heb ik een minibusje kunnen nemen (soort van Taxi) die me voor 30 cent naar de uitgang van Bonteheuwel zou brengen. Ondanks dat dit busje bijna uit elkaar viel en de eerste keer dat hij gas gaf ik met stoel en al om lag in het busje (dit was heel normaal want niemand keek ervan op) was het heel gezellig. Ik zat tussen allemaal Afrikaanse vrouwen die me prima hielpen om de juiste kant op te gaan en zeiden wat ik het beste tegen Inge kon zeggen.
Na een kwartier in dat busje gezeten te hebben die een hele andere weg naar de uitgang nam als ik gewend was en ondertussen ook nog ging tanken kwamen we weer op dezelfde plek uit waar ik was ingestapt. De chauffeur had daar een goede reden voor (al verstond ik hem niet) maar vanaf daar zou hij nu echt naar de uitgang gaan. Gelukkig deed hij dat ook en binnen 10 minuten waren we daar. Gelukkig stond Inge daar ook en kwam alles net voordat het begon te schemeren goed! Alhoewel ik mezelf nog steeds geen moment onveilig heb gevoeld ben ik zelden zo blij geweest die witte chico te zien staan met Inge erin!

Vorig weekend hadden we op vrijdagavond een huisfeestje georganiseerd voor iedereen die we inmiddels kennen. Het thema was “Goet Foud” en dat was heel erg goet gelukt ;) Iedereen had zich aan het thema gehouden en had wel iets aan zijn/haar outfit gedaan om er fout uit te zien (foto’s op mijn facebook). Wij hadden voor de hapjes en de foute muziek gezorgd en iedereen nam zijn eigen alcohol mee. Uiteindelijk waren er meer dan 30 mensen gekomen en bleef het goet foud tot een uurtje of 5 ’s nachts. Dus het was een groot succes en zeker voor herhaling vatbaar.

Naast het trainen van de dames hebben we ons opgegeven voor een zaalcompetitie “indoor action soccer”. Dit lijkt op geen enkele manier op Nederlands zaalvoetbal omdat:
- Je speelt in een grote kooi waar de bal dus niet uit kan, je blijft voetballen tot er gescoord is of er een overtreding wordt gemaakt.
- De bal zelf is net een grote tennisbal
- Je speelt met 3 spelers en 1 keeper
- Je mag overal vandaan schieten en scoren behalve binnen 2 meter van de goal
- Je speelt 2x een kwartier met 2 minuten pauze tussendoor
Het is dus heel erg vermoeiend en daarom ook geen overbodige luxe dat we dat met 7 jongens doen en Winston als keeper (Winston is de jongen uit Bonteheuwel waarmee ik samen het meisjesteam train). Het is wel superleuk en je weet zeker dat je aardig kapot bent na een wedstrijdje.
Als teamnaam kon ik even niets anders bedenken dan: “FC Ball on the roof” en onze eerste wedstrijd tegen de supergevaarlijk klinkende: “Back Foot Bandits” eindigde in een 5-3 nederlaag wat eigenlijk niet slecht is voor een eerste keer.

Afgelopen weekend zijn we in plaats van stappen naar “Rockin the Daisies” geweest. Een 3-daags festival op een uurtje rijden van Kaapstad. Er waren 3 podia; Main stage was voornamelijk Rock, Red Bull stage was vooral techno, house en trance en het andere podium was van alles en nog wat van Afrikaanse bandjes tot minimal enz. Verder had je nog allerlei eet en drinktentjes en een comedy tent.
De camping waar wij 2 nachten in een tentje sliepen zat aan het festival terrein vast en was ook heel goed geregeld met voldoende toiletten en douches enz. Het was mijn eerste meerdaagse festival ooit, maar het was echt GEWELDIG! Er heerste zo’n relaxte sfeer en vooral zaterdag omdat het weer toen ook perfect was, was echt heel leuk. Alleen al de mensen die erop af kwamen van Rockers tot Alto’s tot hele hippe en gewoon hele gekke mensen was een genot om mensen te kijken de hele dag. Foto’s zullen snel op facebook of hier verschijnen want ik wil jullie graag mee laten genieten van dit superfestival.


Zoo weer even genoeg aan het woord geweest, het is nu aan jullie om te reageren/commentaar/kritiek te leveren ;) Schaam je niet en zet hieronder een berichtje, of mail me op: pupke_stevig@hotmail.com
Kijk op me facebook: www.facebook.com/Puppekie
Kijk op me website: www.pupkeinafrika.tk
Volg me op twitter: www.twitter.com/pupkeafrika
Kijk op me hyves: www.puppekie.hyves.nl
Of stuur een kaartje naar: Dennis Stevens
High Level Road 97
8005 Cape Town
Western Cape
South Africa


Love, Peace and Beats…